SCARECROWS
We hadden het genoegen om een masterclass te organiseren voor de afdeling Textiel en Mode aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten. Gezamenlijk maakten de studenten twintig vogelverschrikkers, die hun weg vonden naar het uitgestrekte veld van Kamperland, Zeeland.
Rinkelende munten kletteren tegen een figuur en bij elke windvlaag draaien de gezichten om hun as. Een reusachtige hand probeert de wind te grijpen. Een ander wezen weerkaatst het zonlicht als een discobal in een verlaten club. CD-schijfjes met onbekende inhoud fonkelen alsof ze naar je knipperen. Twintig vogelverschrikkers doemen op in het uitgestrekte veld van Kamperland – het weidse, dunbevolkte en vlakke landschap van het Zeeuwse platteland.
Deze belagers van het platteland verschenen hier niet uit zichzelf. Ze zijn de creatie van 60 studenten van de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag. In hun dagelijkse praktijk studeren ze allemaal textiel- en modevormgeving, maar ter gelegenheid van een masterclass van een week van Das Leben am Haverkamp werden ze uitgenodigd om hun perspectief te verruimen naar alles wat ze weten over mode.
Wanneer we ons aankleden, vormen we ons lichaam naar een beeld van hoe we eruit willen zien. Mode gaat over verlangen en verleiding. De vogelverschrikker draagt echter de afgedankte kleren van zijn boer; kleren die versleten zijn. Kleren die niet langer nodig zijn om een sociale interactie uit te voeren. Het doel van hun nieuwe context als vogelverschrikker is om af te schrikken. Samengesteld uit deze vodden van zijn schepper, wordt de vogelverschrikker een dubbelzinnig wezen tussen de identiteit van zijn schepper en een gruwelijk spiegelbeeld in.
Tijdens het zoeken van bouwmaterialen nodigde Das Leben am Haverkamp de studenten uit om de spullen in de opslagruimte van de afdeling uit te zoeken. In dit niemandsland van verlaten prototypes en mislukte studentenprojecten vonden ze de materialen om hun wezens uit te creëren. In een week toverden ze deze materialen om en bestudeerden ze het potentieel ervan wanneer ze de meedogenloze elementen van de natuur ermee lieten spelen. Door dit te doen bezielden ze deze afgedankte materialen en creëerden ze nieuwe expressieve, bewegende entiteiten.
Cruciaal voor deze Masterclass was dat het niet ging om het ontwikkelen van een individueel artistiek gebaar in eenzaamheid, maar om collectieve inspanning. Na een week van vogelverschrikkers bouwen binnen de gestelde grenzen van de academie, was het tijd om samen het buitengebied te veroveren. Een voor een werden de vogelverschrikkers door de groepen studenten in het open veld geplaatst. Deze vervreemdende wezens verrezen uit de aarde, overgeleverd aan de onvoorspelbare omstandigheden van de elementen. Onvergankelijkheid is een essentieel onderdeel van hun creatie en wordt zorgvuldig gedocumenteerd in de loop van de tijd, waardoor de kwaliteiten van hun eigen verval zichtbaar worden.
We zijn enorm trots op de studenten en hun gezamenlijke inspanningen om deze verbijsterende groep experimentele ad hoc vogelverschrikkers te creëren.
Samen met Jelle Koper hebben we een publicatie gemaakt van het masterclass Scarecrows-project. Bestel hem hier!
Dank aan alle studenten die hebben deelgenomen aan de masterclass van de textiel- en modeafdeling.
Dank aan Mark van Vorstenbos, Gerrit Uittenbogaart, Sanne Jansen en Aliki van der Kruijs voor alle hulp.
Speciale dank aan frietkar 't Bels Voske, de dieren van Catharina Maria Hof en de bijdrage van de zorgboerderij.
Tekst door Mark van Vorstenbos en Das Leben am Haverkamp.
Dit werk werd genereus ondersteund door Keep an Eye Foundation